rozkleko|tać

pf (rozklekoczę a. rozklekocę) Ⅰ vt pot. rozklekotany fortepian a rickety piano pot.

- rozklekotany pojazd a rickety old crate pot.

- rozklekotana maszyna a clapped-out machine pot.

- rozklekotane nerwy przen. shattered nerves

Ⅱ rozklekotać się 1. (zacząć głośno klekotać) to (start to) clatter

- bociany rozklekotały się na dachu the storks began to (bill-)clatter on the roof

- rozklekotały się karabiny maszynowe machine guns started to clatter a. chatter

2. pot. (zostać uszkodzonym) to have had it, to be ruined